خاطرات یک روز...

امروز میخواستم یه داستان بزام توی بلاگم ولی صبح که برای کاری رفته بودم بیرون داستانهایی دیدم که مال خودم رو بیخیال شدم، الان که دارم اینها رو مینویسم به قدر عصبانی هستم که حتی درست نمیتونم تایپ کنم:
صحنه اول:
بیرون بودم، یکی از طرفدارهای همین آقایون یه کاغذی رو بهم داد که محواش لیست بلند بالایی از مسئولیت های "دولتی و فعلی" اون نماینده شریف بود. حالا سوال من اینه اگه این آقا میخواد خدمت کنه چرا توی همین چندین پست که الان توشون مشغوله این کار رو نمیکنه؟ مگه نه این که خدمت، خدمته؟
صحنه دوم:
از جلوی ستاد یکی از کاندیدا های دلسوخته رد میشدم شولوغ بود مردم داشتن مثل مور وملخ از سرو کول هم بالا میرفتن به طوری که کل خیابون تقریبا بسته شده بود جلو تر که رفتم، دیدم این کاندید خدوم هم برای جلب نظر ملت فهیم داره چلو کباب پخش میکنه!!!
صحنه سوم:
به اسرار یکی از دوستان رفتم ستاد یه کاندیدایی که به گفته اون دوستمون خیلی انسان شریف و درست کار و مردمی بود، منم کنجکاو شدم تا چهره همچین موجود نادری رو از نزدیک ببینم! همین جوری نشسته بودیم که یهو یه آقایی اومد تو رفت پیش یکی از آقایونی که اونجا بودن ظاهرا داستان زندگیشو تعریفکرد و مقداری پول خواست (فکر کنم حدود دویست سیصد هزار تومن) بعد از کلی بازجویی گفتن بزار "حاج آقا" بیان خودشون بررسی کنن دیگه طولش نمیدم وقتی بالا خره حاج آقا تشریف آوردن و نوبت این آقا رسید، حاج آقای عزیزمنو چنان حرفه ای اون مرد بخت برگشته رو پیچوند که خودشم نفهمید چی شد!
بعد رو به عزیزان حاضر کرد و گفت: آقایون لطفا این موارد رو خودتون حلش کنید و پای منو توی هر موضوع ساده ای وسط نکشید!
یکی از جوانان حاظر که ظاهرا انتظار این رفتار رو نداشت گفت آخه حاج آقا این یارو که با مبلغ ناچیزی مشکلش حل می...، حاجی بلافاصله پرید توی حرفش و گفت عزیزم ما اگه قرار باشه پولمون رو روی آدم های سوخته سرمایه گذاری بکنیم که کلاهمون پس معرکه ست.
در نهایت یه سوال: مگه حقوق یه نماینده مجلس چقدره که این نور چشمان چند صد ملیون تومان هزینه تبلیغات میکنن؟ روی چه حسابی این کارو میکنن؟