پرتره سیاه قلمی از جعبه مداد رنگی
سعی میکنم داستان بنویسم و از گلایه هام گاهی هم عکسپرتره سیاه قلمی از جعبه مداد رنگی
سعی میکنم داستان بنویسم و از گلایه هام گاهی هم عکسورزش ما...
جایی خوندم:
اگه ورزشی به نام "سگ دو" وجود داشت،
ما ایرانیا حتما می تونستیم توش یه خودی نشون بدیم... !!!
بودا و زن هرزه
بودا به دهی سفر کرد ...
زنی که مجذوب سخنان او شده بود از بودا خواست تا مهمان وی باشد.
بودا پذیرفت و مهیای رفتن به خانه‌ی زن شد.
کدخدای دهکده هراسان خود را به بودا رسانید و گفت : این زن، هرزه است به خانه‌ی او نروید !
بودا به کدخدا گفت : یکی از دستانت را به من بده !!!
کدخدا تعجب کرد و یکی از دستانش را در دستان بودا گذاشت.
آنگاه بودا گفت : حالا کف بزن !!!
کدخدا بیشتر تعجب کرد و گفت: هیچ کس نمی‌تواند با یک دست کف بزند ؟!!
بودا لبخندی زد و پاسخ داد : هیچ زنی نیز نمی تواند به تنهایی بد و هرزه باشد، مگر این که مردان دهکده نیز هرزه باشند.
بنابراین مردان و پول‌هایشان است که از این زن، زنی هرزه ساخته‌اند
چرا به جوک رشتی می خندیم؟
امروز صبح قبل از اینکه وبلاگم رو آپ کنم این مقاله رو خوندم حس میکنم از داستان من خیلی زیبا تره و خوندنش رو به شما هم توصیه میکنم...
این وضعیت رقت بار فرهنگی ماست! به عنوان روشنفکر به نقد دیگران می پردازیم که چرا دست به سنگسار می زند، ولی کمتر به نقد فرهنگ
ناموسی و غیرت پرستی خودمان می پردازیم که مسبب قتل زنان و دختران بسیاری
در این مملکت بوده و هست
...
"یه روز یه رشتی وارد خونه میشه، می بینه زنش لخت روی تخت خوابیده ...""یه روز یه رشتی در کمد را باز می کنه، می بینه حسن آقا ..."
چه چیزی درباره لطیفه های رشتی خنده آور است؟