سعی میکنم داستان بنویسم و از گلایه هام گاهی هم عکس
درباره من
هر از چندی داستان مینویسم، گاهی هم میخونم...
عاشق بارونم چون بی منت میباره...
روزای تعطیل میرم کوه تا کمی توی سکوتش فریاد بزنم مبادا از تنهایی دغ کنه...
عکس میگرم حتی زیاده روی هم میکنم! شاید یه روزی تنها خاطره ما از دنیا قدیم همین عکس ها باشن...
از کمتر چیزی بدم میاد میون اونها آمپول و دانشگاه آزاد مقام اول رو دارن...
ادامه...
خیلیها این جوری هستن و هر چی سر راهشون باشه لهش می کنن ---------
در مورد کامنتی که گذاشته بودی شاید حق با تو باشه چون خودم تجربه نکردم نمی تونم اظهار نظر کارشناسی در این مورد داشته باشم فقط تجربه ی دوستی بود که نقل کرده بودم همین
نمی فهمم آخه چرا اینطوری می گی؟ من جی کار کردم؟ فقط چون نمی خوام دیگه بنویسم شدم قطار؟ یعنی جون نمی خوام آپ کنم؟ اگه همینطوری مثل ... سرمو می نداختم پایینو حذف می کردم خدا می دونه چی می گفتی؟ من که هنوز هر روز سر می زنم شاید من واسه این کارم(ننوشتن) یه دلیل دارم .....
خوب مشکل این نوشته‌ها اینه که یه بخشی از یه زندگیو میاری مینویسی بعد باید دیگران قضاوت کنند.. راستش من فکر کنم به همین سادگیام که شما میگی نیس.. آدم یه باوریو داره حالا قشنگ یا زشت بعد به خاطر اون باورش مجبور باشه جلو یه جریان وایسه که اون جریان مثل همین قطار میمونه...مسلما تو نمی‌تونی وایسی بارها و بارها له میشی به خاطر اینکه جلو قطار وایسادی..بعد وقتی آدم له میشه...بعد اینکه یه خورده دردش ساکت شد و یخورده حالش بهتر شد فکر می‌کنه که چرا باید له می‌شده ..آیا به خاطر باورای غلطش بوده..؟..آیا اون باور ارزش زمین خوردنو خورد شدن داشته...و خیلی چیزا...بعد به خاطر اینکه بتونه سرپا شه به زندگیش ادامه بده مجبوره یا اون باورو کنار بزاره یا...اما نمیشه زندگی نکرد.. ببخشید خیلی حرف زدم هرکی یه نظری داره دیگه...باید یه چیزایو تجربه کرد تا فهمید موفق باشی..
اگه سوالی می ژرسی برو و همونجا دنبال جوابش باش چند بار سوالت رو تو وبلاگ هوس مبهم دیدم و هر بار هم بهش جواب داده امال تو چرا هی باز سوالتو می پرسی؟ این کم دقتی تو رو می رسونه تا اینکه سرت شلوغه و نمی رسی جوابایی که برات گذاشته رو ببینی؟؟؟؟
آره اما گاهی هر چی بوق که چه عرض کنم شیپور هم بزنی نمی شنون گاهی هم که من بیشتر این مورد رو دیدم نمی خوان که بشنون چون ظاهر اون کار یه کوچولو سخت می شه
حتی گاهی خودم! و چقدر وقتی آدم بهش فکر می کنه احساس شرمندگی می کنه
۱- جواب سوالت زیاد سخت نیست من عرض کردم سوالات متعدد تو رو توی وبلاگ هوس مبهم تو بخش کامنتاش دیدم یعنی هر بار که کامنتای هوس مبهم رو خوندم کامنتی جدید از تو دیدم که هی سوالتو تکرار کرده بودی و اونم هر بار جواب داده بود تعجب می کنم تا حالا چطور از دست تو و سوال تکراریت شاکی نشده :)
۲- در مورد پُست خودم باید بگم اون شخص اونقدر عُمر داشته که دیگه نخواسته با صدقه دادن طول عُمرش زیادتر بشه تا حالا هم اگه ثواب معنوی بوده لابد باید گرفته باشه مگه نه؟
۳- خودم شخصاً به صدقه دادن معتقد نیستم خصوصاً تو اون صندوقهای آبی مخصوص، چون به دست هیچ مستحقی نخواهد رسید
۴- اگه قراره ثوابی برده بشه به نظرم آدم خودش به یه مستحق کمک کنه بهتر از این کاراست
۵- از این به بعد هر جا سوال پرسیدی برو اول چک کن بعد اگه جواب نگرفتی بازم سوالتو تکرار کن :)
سلام خوبی؟ میدونی قبلا آدما مثل قطارهای باری بودن که خیلی هم سرعت نداشتن و زیادم له نمیشدی اما الان انگار بری زیر قطارهای سریع السیر توکیو. اونطوری شدن.جوری لهت میکنن که هیچی ازت نمونه!! ................................................... گاهی اوقات لازمه آدم مرموز بشه نه؟ ولی کلا همین قدر بگم که الان دارم به خیلی چیزا یه جور دیگه نگاه میکنم
خوب اگه قبلش بوق خطرو بزنن بازم جای امیدواری داره!
منظورت من که نبودم؟
چه بحث جالبی!
آره همیشه دقت کردیم :)
خیلیها این جوری هستن و هر چی سر راهشون باشه لهش می کنن
---------
در مورد کامنتی که گذاشته بودی
شاید حق با تو باشه
چون خودم تجربه نکردم نمی تونم اظهار نظر کارشناسی در این مورد داشته باشم
فقط تجربه ی دوستی بود که نقل کرده بودم
همین
نمی فهمم
آخه چرا اینطوری می گی؟
من جی کار کردم؟
فقط چون نمی خوام دیگه بنویسم شدم قطار؟
یعنی جون نمی خوام آپ کنم؟
اگه همینطوری مثل ... سرمو می نداختم پایینو حذف می کردم خدا می دونه چی می گفتی؟
من که هنوز هر روز سر می زنم
شاید من واسه این کارم(ننوشتن) یه دلیل دارم
.....
خوب مشکل این نوشته‌ها اینه که یه بخشی از یه زندگیو میاری مینویسی بعد باید دیگران قضاوت کنند..
راستش من فکر کنم به همین سادگیام که شما میگی نیس..
آدم یه باوریو داره حالا قشنگ یا زشت بعد به خاطر اون باورش مجبور باشه جلو یه جریان وایسه که اون جریان مثل همین قطار میمونه...مسلما تو نمی‌تونی وایسی بارها و بارها له میشی به خاطر اینکه جلو قطار وایسادی..بعد وقتی آدم له میشه...بعد اینکه یه خورده دردش ساکت شد و یخورده حالش بهتر شد فکر می‌کنه که چرا باید له می‌شده ..آیا به خاطر باورای غلطش بوده..؟..آیا اون باور ارزش زمین خوردنو خورد شدن داشته...و خیلی چیزا...بعد به خاطر اینکه بتونه سرپا شه به زندگیش ادامه بده مجبوره یا اون باورو کنار بزاره یا...اما نمیشه زندگی نکرد..
ببخشید خیلی حرف زدم هرکی یه نظری داره دیگه...باید یه چیزایو تجربه کرد تا فهمید
موفق باشی..
اگه سوالی می ژرسی برو و همونجا دنبال جوابش باش
چند بار سوالت رو تو وبلاگ هوس مبهم دیدم و هر بار هم بهش جواب داده
امال تو چرا هی باز سوالتو می پرسی؟
این کم دقتی تو رو می رسونه تا اینکه سرت شلوغه و نمی رسی جوابایی که برات گذاشته رو ببینی؟؟؟؟
از تو بعید بود این کم دقتی بهنام خان!
آره اما گاهی هر چی بوق که چه عرض کنم شیپور هم بزنی نمی شنون گاهی هم که من بیشتر این مورد رو دیدم نمی خوان که بشنون چون ظاهر اون کار یه کوچولو سخت می شه
حتی گاهی خودم! و چقدر وقتی آدم بهش فکر می کنه احساس شرمندگی می کنه
۱- جواب سوالت زیاد سخت نیست
من عرض کردم سوالات متعدد تو رو توی وبلاگ هوس مبهم تو بخش کامنتاش دیدم
یعنی هر بار که کامنتای هوس مبهم رو خوندم کامنتی جدید از تو دیدم که هی سوالتو تکرار کرده بودی و اونم هر بار جواب داده بود
تعجب می کنم تا حالا چطور از دست تو و سوال تکراریت شاکی نشده :)
۲- در مورد پُست خودم باید بگم
اون شخص اونقدر عُمر داشته که دیگه نخواسته با صدقه دادن طول عُمرش زیادتر بشه
تا حالا هم اگه ثواب معنوی بوده لابد باید گرفته باشه
مگه نه؟
۳- خودم شخصاً به صدقه دادن معتقد نیستم
خصوصاً تو اون صندوقهای آبی مخصوص، چون به دست هیچ مستحقی نخواهد رسید
۴- اگه قراره ثوابی برده بشه به نظرم آدم خودش به یه مستحق کمک کنه بهتر از این کاراست
۵- از این به بعد هر جا سوال پرسیدی برو اول چک کن بعد اگه جواب نگرفتی بازم سوالتو تکرار کن :)
سلام خوبی؟
میدونی قبلا آدما مثل قطارهای باری بودن که خیلی هم سرعت نداشتن و زیادم له نمیشدی اما الان انگار بری زیر قطارهای سریع السیر توکیو. اونطوری شدن.جوری لهت میکنن که هیچی ازت نمونه!!
...................................................
گاهی اوقات لازمه آدم مرموز بشه نه؟ ولی کلا همین قدر بگم که الان دارم به خیلی چیزا یه جور دیگه نگاه میکنم
دقیقا موافقم ولی برای بدست آوردن خیلی چیزا بسیاری از آدما هم باید ار بین برن (البته از دید اون افراد)
آپم
اگه بیای خیلی خوشحال میشم .
ممنونم
از همچین دنیای بی رحمی داشتن همچین آدمای بی رحمی بعید نیست!!
کم پیدایی بادوم جان
اگه جای قوزیه داستان قبلی باشی
له شدنم شیرینه
!!!
خب آره
این جور آدما زیادن
بستگی داره تو نسبت بهشون چه وضعی داری
گاهی بهتره از سر راه بری کنار
حالا هر وضعی که داری
اینو خیلی دیر فهمیدم !