سحرگاهِ تاریک...

همچون روسپیان ارزان قیمت؛ 

هر شب قلب خود را به اجاره میدهم،

شاید کمی محبت...

و ...

سحرگاه در تحقیر گستاخ چشمانی سیاه،

به سان گربه گانِ شب گز که از ترس دیدگان نامحرم از لبه تاریک دیوار گذر میکنند 

به تاریک تنهایی خود میخزم...