توی تمام مدتی که توی این وبلاگ مینوشتم از خودم میپرسیدم چرا بلاگ اسکای توی قسمت نوشتن مطالب یه ادیتور مثل تمام سرویس های دیگه نداره!!!
تا اینکه امروز بصورت کاملا شانسی با اینترنت اکسپلورر وارد شدم، دیدیم"به به" اینجا هم ادیتور داره... نگو چون تمام این مدت از فایرفاکس استفاده میکردم از داشتن این ادیتور محروم هستم! جا داره همین جا صمیمانه از دست اندکاران امر خواهش کنم که یه فکری هم برای ما بکنن!
مسئله بعدی میخوام در موردش حرف بزنم مربوط میشه به مطلب قبلیم!!!!!
چند وقت پیش متجه شدم یه کانال ماهواره ای (وای وای - نه ما نداریم؟ خونه همسایه ها دیدم) وجود داره که تمام مدت شبانه روز داره از شکار و روشهای اون صحبت میکنه؛ حالم به هم خورد از خودمون از تمدن از تفریحات مون از همه... همون مطلب مدتها مغزم رو میخورد و نهایتا باعث تولد داستانی شد که خوندین، شایدم نخوندین و فقط دیدین، شاید حتی ندیدین!!
مدتی قبل یه کامنت داشتم ار طرف یه شرکت یا یه سایت که فکر میکنم برا تمام دوستان بلاگ اسکای گذاشته شده بود و مضمونش این بود که بیا از این وبلاگ پول در بیار! بعد خوندنش برام یه سوال ژیش اومد: یعنی ما آدم ها به جایی رسیدیم که از هر چیزی میخوایم پول در بیاریم؟ حتی از جایی که توش خودمونو مینویسیم؟ این چه فرقی میکنه با....
و اما یه مطلب خوندم از دوست خوبم سارا خانوم که حیفم اومد نزارمش اینجا:
"و حقیقت همواره عریان در پی لباسش که بر تن ریا است میرود...
...و در غروبی غمگین...
...جوانکی از دیدن حقیقت بر تنش به لرزه میافتد...
در طلوع خورشید، ریا بار دیگر با لباسی از حقیقت بر تن، جوانک را میفریبد به خوابی!"
مطلب آخر چیزیه که به دعوت غریبه و به واسطه یاشار ازش مطلع شدم ظاهرا قراره هفت تا آرزوی محالمون رو بنویسیم، با خودم گفتم: من که کلی آرزوهای رنگ‌و وارنگ داشتم چرا این بار محال هاشو نگم:
یک. اولین آرزوی محالم اینه که خدا رو ببینم کلی سوال بی جواب دارم که میخوام ازش بپرسم (چیه مگه قرار نبود محال ها رو بگیم؟).
دو. دلم میخواد یه ماشین زمان داشتم باهاش بر میگشتم به کلی سال قبل، به زمان هایی که بعضی از پادشاه های احمق به این سرزمین مظلوم حکومت میکردن (مخصوصا این سلسله قاجار) بعد یه جوری جلوی بلاهایی که سر این خاک عزیز آووردن رو میگرفتم!
سه. آرزو میکنم با همون ماشین زمان میرفتم به هزار سیصد و هشتاد و هشت سال قبل به عربستان بعد ... رو میاوردم اینجا میگفتم ببین آینده رو...
چهار. دلم میخواد برا تمام بچه های بدسرپرست جایی رو بسازم که بتونن توش به راحتی زندگی کنن و امکاناتی رو فرهم کنم که به بتونن به زندگی که لیاقتشو دارن برسن.
پنج. دلم میخواد هر روز تمام گربه های شهر رو جمع کنم یه جا و بهشون یه دل سیر غذا بدم بخورن!
شش. ای کاش میتونستم جمجمه بعضی از این سیاست مدار های دنیا(چه داخلی و چه خارجی) رو باز کنم ببینم اگه اون تو مغزی هست، چرا این جوری کار میکنه؟
هفت. کاش میتونستم برم به یه کره دیگه که "حیات هوشمند" توش زندگی میکنه میخوام ببینم ما آدم ها ذاتمون خرابه؟ یا آسمون همه جا همین رنگه؟
پ.ن.: اگر بعضی از آرزو ها بنده مشابه آرزوهای مکتوب یا غیر مکتوب دوستان دیگست، همین جا افتخار خودم رو نسبت به شباهت فرخنده روح کوچکم به افکار درخشان اون دوستان اعلام میکنم